Leer het goede te doen; zoek rechtvaardigheid. Verdedig de onderdrukten. (Isa. 1:17)
Achtergrond
Wanneer we deze maand in Bethlehem bijelkaar komen, duurt het onrecht van 100 jaar onderdrukking nog steeds voort. Dit onrecht is het Palestijnse volk aangedaan door de onrechtvaardige en onwettige Balfour verklaring, geïntensiveerd door de Nakba en de stroom van vluchtelingen, gevolgd door de Israëlische bezetting van de Westbank inclusief Oost-Jeruzalem en Gaza en de fragmentatie van ons volk en ons grondgebied door het beleid van isolatie en confiscatie van land, en door de bouw van exclusief joodse nederzettingen en de Apartheidsmuur.
Ons lijden vanwege een politieke verklaring van een westerse mogendheid, gebaseerd op een verkeerd geïnterpreteerde theologische aanname, gaat nog steeds door.
Er waren zelfs enkele kerken en christelijke leiders die de oprichting van een koloniale staat in ons land hebben ondersteund en het volk compleet negeerden of zelfs dehumaniseerden; het volk dat hier al eeuwen leefde, betaalde de prijs voor de in Europa gepleegde wreedheden.
Honderd jaar later, na duizenden verloren levens en nadat dorpen en steden zijn weggevaagd uit het zicht der aarde - maar niet uit onze herinnering – na miljoenen vluchtelingen, nadat duizenden huizen zijn gesloopt en gevangenen langdurig zijn opgesloten, gaat onze Nakba door.
Honderd jaar later is er nog steeds geen gerechtigheid in ons land! Discriminatie en ongelijkheid, militaire bezetting en systematische onderdrukking zijn regel. Nu staan we voor een impasse en hebben het einde van een doodlopende weg bereikt.
Ondanks alle beloftes, eindeloze topontmoetingen, VN-resoluties, en ondanks alle oproepen van religieuze en seculiere leiders, verlangen de Palestijnen nog steeds naar hun vrijheid en onafhankelijkheid, en zoeken zij naar rechtvaardigheid en gelijkheid. Menselijk gesproken hebben we het 'moment van het onmogelijke' bereikt, zoals de voormalige Latijnse patriarch Sabbah onlangs zei.
Zou het kunnen zijn dat we dit ‘moment van het onmogelijke' hebben bereikt, omdat de dingen vanaf het allereerste begin - honderd jaar geleden - op een onrechtvaardige basis zijn gebouwd? Hadden we kunnen verwachten dat zo'n onrechtvaardige verklaring niets dan strijd en vernietiging zou scheppen?
Vandaag is ook het moment om de Amman Call te gedenken die tien jaar geleden uitgesproken werd. Wij zijn diegene dankbaar die ons toen vergezelden in een kostbare solidariteit; zij, die stonden voor waarheid en rechtvaardigheid. We zijn ook bezorgd dat tien jaar later de situatie verslechterd is en nog steeds verslechtert. Net als andere initiatieven die het einde van de bezetting bepleitten, heeft de Amman Call het doel om een eerlijke vrede te bouwen, niet bereikt. Vandaag moeten wij ons afvragen hoe dat komt.
We zijn ook bezorgd over Israëls systematische aanvallen op het Palestijnse creatieve verzet en op onze partners wereldwijd die deze methode gebruiken om Israël onder druk te zetten de bezetting te beëindigen. Er zijn veel nieuwe wetten uitgevaardigd in Israël en over de hele wereld om het creatieve geweldloze verzet tegen te gaan, en om alle inspanningen naar vrede te stoppen, in tegenspraak met het recht. Dit is niet alleen een aanval op de vrijheid van geweten en op vrijheid van meningsuiting, maar het is ook een aanval op ons recht en op onze plicht om kwaad met goed te weerstaan. Nu probeert Israël zelfs te verhinderen dat pelgrims Bethlehem bezoeken - de stad van Emmanuel!
Wij zijn dankbaar voor de 'kostbare solidariteit' die in de Amman Call wordt geformuleerd en uitgeoefend door vele kerken over de hele wereld, maar tegelijkertijd zijn we ook bezorgd dat sommige kerken hun posities de afgelopen tien jaar hebben afgezwakt als gevolg van deze manipulerende druk. Velen blijven zich verstoppen achter mantel van politieke neutraliteit, om hun religieuze dialoogpartners niet te beledigen.
Uiteindelijk ontmoeten wij elkaar in een in een context van religieuze oorlogen en vervolging in de regio. Religieus extremisme is in opkomst en religieuze minderheden betalen een zware en pijnlijke prijs. Wij danken u voor uw inspanningen voor de vluchtelingen en voor uw inzet om de conflicten in onze regio te beëindigen. Wij danken u ook voor uw steun aan vervolgde christenen in landen zoals Irak en Syrië.
Onze oproep
"God zegent degenen die honger en dorst hebben naar rechtvaardigheid, want zij zullen daarin tevreden gesteld zullen worden." (Mattheüs 5: 6)
"Gezegend zijn degenen die vervolgd worden vanwege gerechtigheid, want aan hen is het koninkrijk der hemelen. Gezegend ben je wanneer mensen je beledigen, je vervolgen en valselijk kwaad spreken over jou vanwege mij.” (Mattheüs 5: 10-11)
Terwijl we voor dit 'moment van het onmogelijke' staan, geeft het ons geen voldoening om te zeggen dat we dit acht jaar geleden 'ook al hebben gezegd' toen we het moment als een Kairos-moment verkondigden!
We staan te kijken naar het onmogelijke, maar we verliezen niet de hoop, aangezien wij, als volgelingen van de Opgestane, het volk van de hoop zijn.
Wij hebben u echter nodig en we hebben u nu meer dan ooit nodig. We hebben uw kostbare solidariteit nodig. We hebben dappere vrouwen en mannen nodig die bereid zijn om op de voorgrond te treden. Dit is geen tijd voor oppervlakkige diplomatieke christenen. Wij dringen bij u aan om naar onze oproep te luisteren en het volgende aan te nemen:
1. 1. Dat u de dingen benoemt zoals ze zijn: erken Israël als een apartheidstaat in termen van het internationaal recht en in overeenstemming met wat iemand als Desmond Tutu heeft gezegd en zoals het VN-ESCWA-rapport heeft verwoord: "Israël is schuldig aan het opleggen van een apartheidsregime aan het Palestijnse volk." We zijn verontrust door het feit dat staten en kerken zich verhouden tot Israël alsof de situatie normaal is, en daarmee de werkelijkheid van bezetting, discriminatie en de dagelijkse dood in het land negeert. Net zoals kerken zich verenigd hebben om apartheid in Zuid-Afrika te beëindigen en waarbij de WCC een moedige cruciale en profetische leidersrol speelde, verwachten we dat u nu hetzelfde doet!
2.
3. 2. Dat u de Balfour-verklaring onomwonden als onterecht veroordeelt en dat u van Groot-Brittannië eist, dat zij vergiffenis aan het Palestijnse volk vraagt en de verliezen compenseert. Wij vragen dat kerken en christenen de Palestijnen steunen in hun verzoek om gerechtigheid. Het was tenslotte zijn beruchte verklaring, die de basis heeft gelegd voor het concept van een etno-religieuze staat, precies datgene waar onze regio vandaag onder gebukt gaat.
4.
5. 3. Dat u de duidelijkste en meest krachtige theologische stelling inneemt tegen elke theologie of tegen elke christelijke groep die de bezetting en de privileges van één natie over een andere, gebaseerd op etniciteit of op basis van een belofte, rechtvaardigt. We vragen dat u de theologie, die door Kairos Palestina wordt voorgesteld, omarmt en ernaar leeft en dat u conferenties organiseert om anderen hiervan bewust te maken.
6.
7. 4. Dat u een standpunt inneemt tegen religieus extremisme en tegen elke poging om een religieuze staat in ons land of in onze regio te creëren. Wij vragen u om ons te ondersteunen bij het bestrijden van de fundamenten van extremisme en dat u onze raad vraagt wanneer u zich tegen religieus extremisme keert zodat u onze positie geen schade toebrengt of ons hier in gevaar brengt.
8.
9. 5. Dat u uw religieuze dialoogpartners opnieuw beschouwt en hen uitdaagt, en dat u zelfs bereid bent om het partnerschap te verbreken, indien nodig, als de bezetting en het onrecht in Palestina en Israël niet aan de kaak worden gesteld.
6. Dat u kerkleiders en pelgrims naar Bethlehem leidt en andere Palestijnse steden aan deze kant van de muur bezoekt, in samenwerking met Palestijnse toeristen- en pelgrims organisaties, in reactie op de recente ontmoedigingspogingen door Israël. We vragen dat u publiekelijk weerstand biedt aan elke poging door Israël of andere christenen die pelgrims ontmoedigen om Palestijnse plaatsen te bezoeken.
7. Dat u onze rechten en onze plichten verdedigt om creatief en geweldloos verzet te plegen tegen de bezetting. Wij vragen u om u uit te spreken voor economische maatregelen die Israël ertoe zetten om de bezetting te stoppen en ook om verder te gaan met sport-, culturele- en academische maatregelen tegen Israël te ondersteunen totdat het voldoet aan internationaal recht en VN-resoluties die aandringen op het beëindigen van bezetting, apartheid en discriminatie, en totdat vluchtelingen terug kunnen keren naar hun eigendommen in hun thuisland. Dit is onze laatste vredige uitweg. In antwoord op Israëls oorlog tegen BDS, vragen wij u om juist die maatregelen te intensiveren.
8. Dat u lobbygroepen creëert ter verdediging van Palestijnse christenen. We vragen u dat u in het openbaar en met juridische middelen christelijke organisaties uitdaagt die ons werk en onze legitimiteit schenden. Wij stellen daarom met grote urgentie voor dat u een strategisch programma in het WCC ontwikkelt dat vergelijkbaar is met het programma "Bestrijding van Racisme" om leiding te geven aan lobby en advocacy inspanningen en om actieve programma’s op te zetten voor rechtvaardigheid en vrede in Palestina en Israël, en om te zorgen dat Palestijnse christenen in Palestina kunnen blijven door hum organisaties te ondersteunen, door het werken met kerken en door vreedzame inspanningen te ondersteunen.
9. Als trouwe getuigen, erkennen, bevestigen en continueren wij de profetische traditie die begon met de Amman Call en welke geformuleerd is binnen het Kairos Palestina-document. We begrijpen volkomen met welke druk kerkleiders, zowel hier als in het buitenland, geconfronteerd worden om de waarheid te verzwijgen, en juist hierom brengen wij deze oproep uit.
De zaken zijn meer dan urgent.
We staan aan de vooravond van een catastrofale wending. De status quo is onhoudbaar. Dit kan onze laatste kans zijn om een eerlijke vrede te bereiken. Als Palestijns-christelijke gemeenschap zou dit onze laatste kans kunnen zijn om de christelijke presentie in dit land te redden.
Onze enige hoop als christenen komt voort uit het feit dat in Jeruzalem, de stad Gods, en onze stad, een leeg graf is, en dat Jezus Christus die over de dood en zonde overwinning heeft gebracht, ons en de hele mensheid nieuw leven schonk.
We worden aan alle kanten verdrukt, maar niet verpletterd; vertwijfeld, maar niet in wanhoop; vervolgd, maar niet verlaten; neergeschoten, maar niet vernietigd. (2 Kor. 4: 8-9)